در حال حاضر اين روش به خاطر ارائه داده هاي دقيق ارتفاع سطح دريا، كاربردهاي زيادي در رشته هاي مختلف داشته و داراي مزاياي ذيل نيز است:
1- متراكم و يكنواخت بودن توزيع داده ها در سطح دريا
2- دقت و صحت بالا
روش ارتفاع سنجي ماهواره اي براي استفاده متخصصان ژئودزي در تعيين سطح دريا و تعيين توپوگرافي سطح دريا، اقيانوس شناسان در مطالعه ديناميك اقيانوسها و ژئوفيزيكدانها در شناخت ساختارهاي كف اقيانوس ها و فعاليت هاي تكتونيكي زير دريايي مورد توجه و علاقه است. كاربردهاي اين روش در بسياري از رشته ها از جمله اقيانوس شناسي، اقليم شناسي، هواشناسي، مديريت منابع زميني، ژئودزي، ژئوديناميك مشهود است.
به عنوان نمونه هايي از كاربردهاي جهاني ارتفاع سنجي ماهواره اي مي توان به موارد ذيل اشاره نمود:
- جريانات دريايي، تغييرات سطح درياها و پديده هاي النينو و لانينا
- تعيين تغييرات ناشي از آب لرزه
- تعيين سطح متوسط درياها و تعيين توپوگرافي سطح دريا
- تغييرات جهاني آب و هوا و تجزيه و تحليلهاي زيست محيطي
- نمايش سطح درياچه هاي بزرگ و نمايش حجم قله هاي يخي
- تعيين ژئوئيد دريايي
- مطالعات ژئوديناميكي درياها
- تحقيقات اقيانوس شناسي
- اكتشاف منابع طبيعي دريايي
مي توان مأموريتهاي ارتفاع سنجي ماهواره ها را به چهار دوره تقسيم نمود:
1- دوره آزمايشي: شامل ماهواره هاي (2,3,4) skylab از سال 1973 تا سال 1975
2- دوره بهره برداريهاي اوليه: شامل ماهواره هاي Geos-3 ، Seasat1 و Geosat تا سال 1991
3- دوره بهره برداريهاي دقيق: شامل ماهواره هاي T/P, ERS-1 و ERS-2 تا سال 1998
4- دوره ماهواره جديد: مأموريتهاي دوره هاي قبل به صورت سلسله وار با ماهواره هاي GFO، Janson-1، Envisat دنبال مي شود كه پرتاب همه اين ماهواره تاكنون با موفقيت انجام شده است.
نظرات شما عزیزان:
